Καλυτερα σε Πωλησεις

Η βασίλισσα των μπαχαρικών. Βγαίνει από τη φλούδα του ομώνυμου δέντρου. Αφαιρείται σε στρώσεις και ύστερα κόβεται σε μικρά sticks. Ο φλοιός χρησιμοποιείται στη μαγειρική, την ζαχαροπλαστική, την ποτοποιία, την αρωματοποιία και την ιατρική. Δίνει ξεχωριστό άρωμα και γεύση σε φαγητά και γλυκά, αλλά οι ιδιότητές της δεν σταματούν εδώ.

Η κανέλα αποτελεί εξαιρετική πηγή μαγγανίου και σιδήρου. Όταν συνδυάζεται με μήλο και πορτοκάλι, η περιεκτικότητα των φρούτων σε βιταμίνη C μεγιστοποιεί την απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό.

Πολλοί σεφ υποστηρίζουν πως δίνει γεύση ξεχωριστεί σε λεμονάτα κρεατικά, αλλα και σε μαγειρευτά με πορτοκάλι ή άλλα εσπεριδοειδή.
Συνδυάζεται πολύ καλά με γαρίφαλο, κάρδαμο, κόλιανδρο, μοσχοκάρυδο. Ένα τέτοιο ανατολίτικο μείγμα ταιριάζει σε όλους τους κιμάδες είτε πρόκειται για σάλτσα μπολονέζ είτε μείγμα για μπιφτέκια, κεμπάπ, κεφτέδες.

Είναι αγαπημένο μπαχαρικό της ζαχαροπλαστικής, ταιριαζει σε όλα τα γλυκά που περιέχουν καρύδια, αρωματίζει σιρόπια για γλυκά του ταψιού, αλλα και κεϊκ.

Ιδιότητες:

Έρευνες έχουν δείξει ότι βοηθά την κακή χοληστερόλη, αλλά και ότι έχει θερμαντικές, αντισηπτικές, αντιρυτιδικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και καταπολεμά τους σπασμούς. Χάρη στις κινναμικές αλδεΰδες της, η κανέλα «ρίχνει» την υψηλή αρτηριακή πίεση καθώς και τον πυρετό και διαθέτει αναλγητική δράση.

Μια ακόμη πολύ σημαντική ιδιότητά της αφορά στην σχέση της με τον διαβήτη τύπου 2. Βοηθά σε περιπτώσεις τυμπανισμού και δυσπεψίας ενώ είναι πλούσια πηγή μαγνησίου, συστατικού απαραίτητου για την οστική πυκνότητα.

Πολύ συχνά χρησιμοποιείται στην αρτοποιία ως αρωματικό ή ως κύριο αρωματικό σε αλκοολούχα ποτά, όπως το αψέντι το ούζο και το ρακί.

Ο γλυκάνισος έχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται για να ανακουφίσει από διαταραχές του πεπτικού και από καταρροή, ως αποχρεμπτικό στο παραγωγικό βήχα, ως διουρητικό, ως ήπιο καθαρτικό αλλά και σαν διαγερτικό της όρεξης. Ο γλυκάνισος περιέχει χημικές ουσίες που έχουν την ίδια επίδραση με τα οιστρογόνα. Οι γυναίκες το χρησιμοποιούσαν για να αυξήσουν τη γαλακτοφορία στη περίοδο του θηλασμού, στην έναρξη της περιόδου για να ανακουφιστούν από τους πόνους και τις κράμπες και για να διευκολυνθεί ο τοκετός.

Αναφέρεται απο τον Διοσκουρίδη για τις ευεριετικές του ιδιοτητες, ιδιαίτερα ώς χωνευτικό αλλα και σπασμολυτικό και αντιδαρροϊκό. Οι αρχαίοι Ελληνες και Ρωμαίοι το αγαπούσαν και το χρησιμοποιύσαν

Χρησιμοποιήται αρκετά στις κουζίνες της Ιταλίας και της Γερμανίας, ειδικά σε μπισκότα και βάφλες, καθώς και σε λουκάνικο και συνταγές με σάλτσα ντομάτας.

Εφαρμογες: Το γλύκο ουζάτο άρωμα του ταιρίαζει σε μαγειρευτά με ντομάτα και δυόσμο, π.χ. σε σάλτσες για μακαρόνια, σε κοτόπουλο, μοσχάρι κοκκινιστό κ.λ.π.
Αρωματίζει θαυμάσια τις πατάτες φούρνου αλλα ταιριάζει και σε μαγειρέματα με θαλασσίνα.

Ονομάζεται και Σουμάκι, έχει σκούρο βυσσινί χρώμα και η γεύση του ειναι όξινη. Η βασική του χρήση είναι σε κεμπάπ, συνήθως μαζί με κάποιο άλλο καυτερό μπαχαρικό (π.χ. μπούκοβο, τσίλι, πιπέρι καγιέν) ή κύμηνο.

Μπορούμε  να το χρησιμοποιήσουμε αντί του λεμονιού, για να δώσουμε οξύτητα αλλά και και λίγο χρώμα σε ψητά λιπαρά κρεατικά ¨αρνίσια παϊδάκια χοιρινά μπριζολάκια, πανσέτες  και μπούτια κοτόπουλο.

Δίνει εξαιρετική γεύση σε ολόκληρο κοτόπουλο στο φούρνο μαζί με σκόρδο και ρίγανη.
Το χρησιμοποιούμε για να δώσουμε όξυνους τόνους σε μαρινάδες, σάλτσες και σαλάτες.
Ταιριάζει με ωμό κρεμμύδι, για παράδειγμα αλατίζουμε λεπτές φέτες κρεμμυδιού τις ανακατεύουμε με τα χέρια και πασπαλίζουμε με σουμάκ, τα ανακατεύουμε με μαίντανο και γαρνίρουμε ντοματοσαλάτες αλλα και κεμπάπ.

Ο δυόσμος είναι από τα βασικά αρωματικά της πολίτικης κουζίνας, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με την κανέλλα σε κόκκινες σάλτσες και σε μαρινάδες. Εκτός από το φαγητό, ο δυόσμος χρησιμοποιείται και στα γλυκά, ενώ συνεχώς αυξάνονται οι οπαδοί του δυόσμου ως αφέψημα.

Αποξηραμένα φύλλα δυόσμου έχουν βρεθεί στις πυραμίδες της Αιγύπτου που τοποθετούνται χρονολογικά στο 1000 πΧ.

Οι Κινέζοι απέδιδαν σε αυτόν πολλές θεραπευτικές ιδιότητες και συνήθιζαν να αρωματίζουν και το νερό στο οποίο έκαναν μπάνιο με αυτό.

Στην Κρήτη τον λένε "βάρσαμο" και τον χρησιμοποιούν σε πολλά γλυκά με βάση το ανθότυρο.

Ο δυόσμος έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες, που σε συνδυασμό με το άρωμα και τη φρέσκια γεύση του, το καθιστούν ιδανικό για προϊόντα στοματικής φροντίδας. Ο Ιπποκράτης συνιστούσε δυόσμο κατά της δυσπεψίας, ενώ παραδοσιακά συνιστάται επίσης κατά της ναυτίας και του βήχα.

Τονώνει τη λειτουργία του ήπατος και της χολής, βοηθά στην αποβολή των εντερικών αερίων. Χρησιμοποιείται κατά της διάρροιας, των πόνων της περιόδου και για την ανακούφιση από ρευματισμούς, σε περιπτώσεις αμυγδαλίτιδας, ουλίτιδας και φλεγμονές του ρινοφάρυγγα.

Πηγή: bachari.gr

Τα άνθη ιβίσκου έχουν δράση διουρητική και αντιχολερική. Μειώνουν την πίεση του αίματος και δυναμώνουν την περισταλτικότητα του εντέρου.

Ερευνητές στην Ανατολική Ασία έχουν αναφέρει πως ο ιβίσκος μπορεί σύμφωνα με τις μελέτες τους να μειώσει την χοληστερόλη. Θεωρούν πως τα αντιοξειδωτικά που περιέχει το άνθος του φυτού, έχουν ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία της καρδιάς, όπως το κόκκινο κρασί και το τσάι.

Ανακουφίζει από πεπτικά και νεφρικά προβλήματα. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως το ρόφημα από ιβίσκο μπορεί να μειώσει και την αρτηριακή πίεση.

Περιέχουν επίσεις θρεπτικά συστατικά, όπως φλαβονοειδή, καθώς επίσης και βιταμίνες και ανόργανα άλατα, όπως ριβοφλαβίνη, ασκορβικό οξύ, νιασίνη, καροτένιο και σίδηρο

Χρήση: Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια του τσαγιού σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό (έγχυμα) για 7-10 λεπτά, το στραγγίζουμε και το πίνουμε.

Το ρόφημα το πίνουμε 2-3 φορές την ημέρα.

Πηγή: bachari.gr

Το σινάπι ήταν γνωστό από πολύ παλιά ως θεραπευτικό και μαγειρικό βότανο. Οι αρχαίοι Έλληνες το εκτιμούσαν πολύ και ο Ιπποκράτης συνιστούσε την εσωτερική λήψη του ή καταπλάσματα με αυτό, για διάφορες παθήσεις. Οι Ρωμαίοι αρωμάτιζαν το κρασί με σπόρους σιναπιού και έτρωγαν τα φύλλα του ως λαχανικό. Αργότερα, η σκόνη των σπόρων του, μαζί με ξίδι, ήταν δημοφιλές καρύκευμα κρεάτων, μάλιστα αναφέρεται ότι άνοιγε την όρεξη και βοηθούσε στη χώνευση. Η σκόνη των σπόρων του προστίθεται σε σάλτσες, δίνοντας πικάντικη γεύση στα φαγητά. Ολόκληροι σπόροι ρίχνονται σε σούπες, σε μαγειρευτά κρέατα της κατσαρόλας, σε πίκλες και σάλτσες.

Ιδιότητες:

Το σινάπι έχει θερμαντικές και αντιβιοτικές ιδιότητες. Με τους σπόρους του φτιάχνονται καταπλάσματα για τους ρευματισμούς, τους μυϊκούς πόνους και τις χιονίστρες, ενώ καλό θα είναι οι υπερτασικοί να το αποφεύγουν. Δρα ως αντιβακτηριδιακό, αντιμυκητιακό, ορεκτικό, άφυσο, καθαρτικό, εφιδρωτικό, χωνευτικό, διουρητικό, εμετικό, αποχρεμπτικό, αλλεργικό, τονωτικό και καυστικό.

Προέλευση Ινδία

Το χαμομήλι ανακουφίζει από έντονα συναισθηματικά προβλήματα, ηρεμεί το νευρικό σύστημα, έχει αντιβακτηριδιακές και αντιφλεγμονώδεις δράσεις, βοηθά σε περιπτώσεις έλκους, κολικούς εντέρων και τυμπανισμό, συμβάλλει στην ανακούφιση των παιδιών από τους πόνους της οδοντοφυίας.

Οι αντισηπτικές του ιδιότητες προστατεύουν από προβλήματα του πεπτικού και μολύνσεις του βλεννογόνου. 
Το άνθος χαμομηλιού είναι πολύτιμο για εντριβές, δρα μάλιστα ιδιαίτερα αποτελεσματικά στους κοιλόπονους στα μωρά.

Πίνετε χλιαρά ροφήματα χαμομηλιού, γιατί βοηθούν  το ανοσοποιητικό και σε συνδυασμό με το μέλι είναι ιδανικό για την  καταπολέμηση του βήχα να καταπραΰνει τον ερεθισμένο λαιμό.

Χρήση: Ρίχνουμε 2 κουταλακια του τσαγιού σε ένα φλιτζάνι ζεστο νερό για 10-12 λεπτά,το στραγγιζουμε και το πίνουμε.Το ρόφημα το πίνουμε 2-3 φορές την ημέρα

Συμβουλή: Στο μπάνιο βάζουμε 300γρ. χαμομήλι, ή διάφορα αρωματικά βότανα (δυόσμο, δενδρολίβανο, φασκόμηλο κ.λπ.), σε μία κατσαρόλα με καυτό νερό και το αφήνουμε για 15 λεπτά. Σουρώνουμε και ρίχνουμε το έγχυμα στο νερό του μπάνιου.

Προέλευση Αίγυπτος

(Cistus creticus) Στην Κρήτη ήταν πολύ διαδεδομένο βότανο γνωστό ως Κίστος - Λαδανιά - Κουνούκλα, το οποίο χρησιμοποιούσαν κυρίως κατά των στηθικών νοσημάτων, των διαρροϊκών και δυσεντερικών παθήσεων.

Το χρησιμοποιούσαν ακόμη για τους πόνους των αρθρώσεων και τις ρευματικές παθήσεις κάνοντας εντριβές με αλάδανο.

Στην Ελλάδα, γνωστό και σαν αλάδανος, λάδανο, ήμερη κουνουκλιά, ήμερο κιστάρι. Από τα φύλλα και τους βλαστούς βγάζουν την ρητίνη, γνωστή ως λάδανο, που μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνος εθεωρείτο από τα πιο σπουδαία φάρμακα.

Προστατεύει την καρδιά τέσσερις φορές καλύτερα από το κόκκινο κρασί και είναι αντιοξειδωτικό είκοσι φορές ισχυρότερο από τον φρέσκο χυμό λεμονιών. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα των δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν από το ίδρυμα Lefo Ahrensburg.

Οι επιστήμονες του ιδρύματος Lefo ανακάλυψαν ότι ο Κίστος περιέχει έναν εξαιρετικά αποτελεσματικό συνδυασμό αντιοξειδωτικών.

Ο καθ. Claus Peter Siegers του πανεπιστημίου του Lubeck αποδεικνύει ότι ο Κίστος αποτοξινώνει το σώμα και αποβάλλει τα τοξικά βαριά μέταλλα που προέρχονται από τον καπνό των τσιγάρων, των οδοντικών σφραγισμάτων και της περιβαλλοντικής ρύπανσης. Στη μελέτη Sieger, οι καπνιστές έπιναν μόνο 50 μιλιγκραμ τσάι Κίστου δύο φορές την ημέρα. Μετά από τέσσερις εβδομάδες, στο τέλος της εξέτασης, το επίπεδο καδμίου στο αίμα των συμμετεχόντων ήταν σημαντικά χαμηλότερο από πριν.

Ένα φλυτζάνι του τσαγιού ημερησίως είναι ικανό για να υποκινήσει το ανοσοποιητικό σύστημα σημαντικά . Περαιτέρω, ο Δρ Frank Petereit δήλωσε στη διατριβή του στο πανεπιστήμιο Munster ότι ο Κίστος βοηθά σε πολλές μυκητιακές μολύνσεις όπως mycosis, candida albicans. Επίσης, άλλοι επιβλαβείς μικροοργανισμοί όπως τα βακτηρίδια κολοβακτηριδίου και ελικοβακτηρίδια , το τελευταίο των οποίων προκαλούν τη γαστρίτιδα, ελέγχονται από τον Κίστο.

Χρήση: Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια  του γλυκού σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό το μουλίαζουμε (έγχυμα) για 7-10 λεπτά, το στραγγίζουμε και το πίνουμε.

Το ρόφημα μπορούμε να το πιούμε 2-3 φορές την ημέρα.

Το βότανο δρα ως αποχρεμπτικό, μαλακτικό, τονωτικό και γαλακταγωγό. Είναι χρήσιμο για την τοπική θεραπεία και τη μείωση της φλεγμονής σε καταστάσεις όπως τραύματα, δοθιήνες, ερεθισμένες πληγές, συρίγγια και όγκοι. Μπορεί να βοηθήσει στη βρογχίτιδα και με γαργάρες να ανακουφίσει τον λαιμό.

Οι σπόροι της τριγωνέλλας ή μοσχοσίταρο περιέχουν 30% βλεννώδεις ουσίες (γαλακτομαννάνες), μία στεροειδή σαπωνίνη, χολήνινη, ένα πτητικό έλαιο με δυνατή μυρωδιά, ένα πυκνόρρευστο έλαιο, 27% πρωτεΐνες και βιταμίνες Α, Β και C.

Η πικρή του γεύση εξηγεί την χρήση του στις πεπτικές διαταραχές και τη μείωση του σακχάρου του αίματος.  Αν θέλουμε να βελτιώσουμε την πικρή του γεύση μπορούμε στο αφέψημα να προσθέσουμε μάραθο ή γλυκάνισο.

Η πιο ''sexy' ιδιότητα του, έχει να κάνει με το γυναικείο στήθος. Αυξάνει το στήθος των γυναικών ενώ είναι και ένα απόλυτα ασφαλές βότανο για τις γυναίκες που θηλάζουν τα μωρά τους διότι αυξάνει την ροή του γάλακτος.

Η Δυτική βοτανολογία το χρησιμοποιεί ως τσάι για την αποβολή της περίσσειας βλέννας από τα ιγμόρεια, το λαιμό και το στήθος. Αυτό το τσάι είναι επίσης αποτελεσματικό κατά των αλλεργιών και του πυρετού.

Είναι πολύτιμη για τις καρδιαγγειακές ασθένειες, επειδή μειώνει τα επίπεδα της χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων και βοηθά στην προστασία έναντι της αθηροσκλήρωσης. Για την αντιμετώπιση των καρδιαγγειακών ζητημάτων, η συνιστώμενη δόση είναι 10-20 γρ. την ημέρα.

Το τσιμένι ( τριγωνέλλα ) είναι ένα από τα τέσσερα συστατικά με τα οποία φτιάχνουν το περίβλημα του παστουρμά (λάδι, πιπέρι, πάπρικα) και αυτό που δίνει στον παστουρμά το χαρακτηριστικό του άρωμα. 

Κύριο λειτουργικό χαρακτηριστικό είναι η συντήρηση του κρέατος και συνάμα προφυλάσσει τον καταναλωτή από ενδεχόμενη δηλητηρίαση. Καρυκεύει σαλάτες λαχανικών, αιθιοπικά και αιγυπτιακά πιάτα, ενώ συμμετέχει σε διάφορα μίγματα μπαχαρικών, ιδίως στα κάρυ. Χρησιμοποιείται επίσης στην παρασκευή τουρσιών, ενώ στην ελληνική κουζίνα χρησιμοποιείται στα βραστά και στα μπιφτέκια.

Προέλευση Ινδία

Το τσιμένι (τριγωνέλλα) είναι ένα από τα τέσσερα συστατικά με τα οποία φτιάχνουν το περίβλημα του παστουρμά (λάδι, πιπέρι, πάπρικα) και αυτό που δίνει στον παστουρμά το χαρακτηριστικό του άρωμα. Κύριο λειτουργικό χαρακτηριστικό είναι η συντήρηση του κρέατος και συνάμα προφυλάσσει τον καταναλωτή από ενδεχόμενη δηλητηρίαση.

Καρυκεύει σαλάτες λαχανικών, αιθιοπικά και Αιγυπτιακά πιάτα, ενώ συμμετέχει σε διάφορα μίγματα μπαχαρικών, ιδίως στα κάρυ. Χρησιμοποιείται επίσης στην παρασκευή τουρσιών και στην ελληνική κουζίνα χρησιμοποιείται στα βραστά και στα μπιφτέκια.

Ιδιότητες:

Οι σπόροι της τριγωνέλλας περιέχουν 30% βλεννώδεις ουσίες (γαλακτομαννάνες), μία στεροειδή σαπωνίνη, χολήνινη, ένα πτητικό έλαιο με δυνατή μυρωδιά, ένα πυκνόρρευστο έλαιο, 27% πρωτεΐνες και βιταμίνες Α, Β και C.

Το βότανο δρα ως αποχρεμπτικό, μαλακτικό, τονωτικό και γαλακταγωγό. Είναι χρήσιμο για την τοπική θεραπεία και τη μείωση της φλεγμονής σε καταστάσεις όπως τραύματα, δοθιήνες, ερεθισμένες πληγές, συρίγγια και όγκοι. Μπορεί να βοηθήσει στη βρογχίτιδα και με γαργάρες να ανακουφίσει τον λαιμό.

Η πικρή του γεύση εξηγεί την χρήση του στις πεπτικές διαταραχές και τη μείωση του σακχάρου του αίματος.  Αν θέλουμε να βελτιώσουμε την πικρή του γεύση μπορούμε στο αφέψημα να προσθέσουμε μάραθο ή γλυκάνισο.

Προέλευση Ινδία

Χαρακτηριστικό μπαχαρικό στις κουζίνες της Ανατολής και ένα από τα πιο σημαντικά συστατικά του κάρυ. Διαθέτει πολύ χαρακτηριστικό άρωμα, δυνατό και βαρύ, με γεύση έντονη

Αρωματικό και γήινο άρωμα το κύμινο είναι μία ουσιαστικό γεύση στη Λατινική μαγείρική και χρησιμοποιούνται συχνά στα Ινδικά κάρυ και τα πιάτα με ρύζι.

Ο καρπός του, πλούσιος σε κουμινόλη, μια αρωματική και φαρμακευτική ουσία, βρίσκει εφαρμογή στη φαρμακοποιΐα σαν καθαρτικός, εμμηναγωγός, διουρητικός, στομαχικός παράγοντας. 

Τα σπέρματα χρησιμοποιούνται στην αρτοποιΐα, τη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική υπό μορφή σκόνης.

Προέλευση Ινδία

Στο κρεμμύδι αποδίδονται πάρα πολλές θεραπευτικές ιδιότητες αλλά χρησιμοποιείται και ως αρωματικό. Θεωρείται παράγοντας μακροζωίας.

Στη Βουλγαρία, που η χρήση του είναι καθημερινή υπάρχουν περισσότεροι αιωνόβιοι και σε πολλές περιοχές της Τρανσυλβανίας ο καρκίνος είναι άγνωστος.

Η σκόνη μουστάρδας παρασκευάζεται από σπόρους σιναπιού. Η μουστάρδα σκόνη πρέπει να έρθει σε επαφή με το νερό για να απελευθερώσει την γεύση της. Γι αυτό πριν χρησιμοποιηθεί πρέπει να την ανακατέψουμε με λίγο νερό, γάλα ή ξύδι κι αφού αφήσουμε το μίγμα για λίγο να το προσθέσουμε στο φαγητό.

Γνωστό από την αρχαιότητα, ο πολτός σιναπιού απέκτησε την ονομασία “μουστάρδα” από τους Γάλλους και το οφείλει στην πρακτική να αναμειγνύουν τους θρυμματισμένους σπόρους με κρασί, δηλαδή με μούστο.

Ιδιότητες:

Η θρεπτική αξία της μουστάρδας οφείλεται στον σιναπόσπορο ο οποίος έχει υψηλά ποσοστά πρωτεϊνών, ιχνοστοιχείων και μετάλλων όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το κάλιο και η νιασίνη. Η μουστάρδα έχει λίγες θερμίδες και χαμηλά λιπαρά με χαρακτηριστικό την απουσία χοληστερόλης.

Η μαύρη και λευκή μουστάρδα ενισχύουν το κυκλοφοριακό και γαστρεντερικό σύστημα. Η λευκή μουστάρδα ανακουφίζει τον πόνο και είναι διουρητική και αντιβιοτική, με αναγνωρισμένη εδώ και αιώνες αποσυμφορητική και αποχρεμπτική δράση ανακουφίζει από συμπτώματα συμφόρησης της ιγμορίτιδας. Συντελεί στην καύση των περίσσιων θερμίδων.

Το λευκό σινάπι δρα ως αντιμυκητιακό, ορεκτικό, καθαρτικό, εφιδρωτικό, χωνευτικό, διουρητικό, εμετικό, αποχρεμπτικό, αλλεργικό, διεγερτικό, τονωτικό και καυστικό. Στη Κίνα χρησιμοποιείται στη θεραπεία του έντονου βήχα , στη φυματίωση και την πλευρίτιδα.

Το Σολιντάγκο χρησιμοποιείται για τη μείωση των πόνων και τη διόγκωση φλεγμονών, ως διουρητικό για την αύξηση της ροής των ούρων και για τη διακοπή των μυϊκών σπασμών. Χρησιμοποιείται επίσης για ουρική αρθρίτιδα, πόνο στις αρθρώσεις (ρευματισμούς), αρθρίτιδα, καθώς και έκζεμα και άλλες δερματικές παθήσεις.

Το Σολιντάγκο ή Χρυσόβεργα (Solidago virgaurea) χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία λοιμώξεων από φυματίωση, οι οποίες ενεργοποιούνται και πάλι μετά από περίοδο αδράνειας, διαβήτη, διόγκωση του ήπατος, αιμορροΐδες, εσωτερική αιμορραγία, αλλεργική ρινίτιδα, άσθμα και διευρυμένο προστάτη. Επίσης συνίστατε για τις ρευματικές παθήσεις, τις φλεγμονές του στόματος και του φάρυγγα και σε περιπτώσεις αργής επούλωση τραυμάτων.

Η θεωρούμενη ικανότητα του Σολιντάγκο, να ενεργεί ως ήπιο διουρητικό και να ευνοεί την απώλεια νερού από το σώμα χωρίς να διαταράσσει τους ηλεκτρολύτες όπως κάνουν τα διουρητικά, το καθιστά εξαιρετικό βότανο για τη θεραπεία φλεγμονών του ουροποιητικού και την πρόληψη ή την αφαίρεση πέτρας από τους νεφρούς. Παράλληλα θεωρείται ότι ανακουφίζει από τους πόνους της πλάτης που παρουσιάζονται σε αυτές τις παθήσεις. Εργαστηριακές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι το βότανο συμβάλει στη μείωση της φλεγμονής και ανακουφίζει από τους μυϊκούς πόνους, μειώνει την αρτηριακή πίεση και έχει αντιοξειδωτική δράση.

Έχει αποδειχθεί ότι είναι ένα αξιόλογο θεραπευτικό φυτό, σύμφωνα με τη γνωστή βοτανολόγο Μαρία Τρέμπεν, όλα τα συναισθήματά μας σχετίζονται με τα νεφρά και μάλιστα ότι επιδρά θετικά στη συναισθηματική μας κατάσταση. Επομένως πρέπει να το πίνουμε σε περιπτώσεις συναισθηματικής απογοήτευσης ή συναισθηματικής πίεσης.

Μερικοί άνθρωποι το χρησιμοποιούν για την αύξηση της ροής των ούρων σε μια προσπάθεια να θεραπευθούν οι φλεγμονώδεις ασθένειες της κατώτερης ουροφόρου οδού, καθώς και οι πέτρες στο νεφρικό ή ουροποιητικό σύστημα.

Το Σολιντάγκο χρησιμοποιείται ως στοματικό έκπλυμα για φλεγμονές του στόματος και του λαιμού και εφαρμόζεται επίσης απευθείας στο δέρμα για τη βελτίωση της επούλωσης των πληγών.

Δοσολογία: Το φτιάχνουμε ως έγχυμα ρίχνωντας 1-2 κουταλάκια του γλυκού σε ένα φλιτζάνι βρασμένο νερό και το σκεπάζουμε για 7-10 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε 1-3 φορές την ημέρα. Η δόση για παιδιά είναι το 1/3 των ενηλίκων

Aπαγορεύεται κατά την εγκυμοσύνη.

Οι καρποί είναι πολύ πλούσιοι σε βιταμίνη C. Περιέχουν επίσης βιταμίνες Α, Β και Κ, οργανικά οξέα, τανίνη και φλαβονοειδείς χρωστικές (βιταμίνη Ρ), καροτενοειδή (προβιταμίνη Α), πηκτίνη, φυτικά οξέα και έλαιο.

Μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε λοιμώξεις και ιδιαίτερα τα κρυολογήματα βελτιώνοντας την άμυνα του οργανισμού μας.

Είναι εξαιρετικό τονωτικό και μας βοηθά σε περιπτώσεις γενικής εξασθένησης και εξάντλησης.

Επίσης οι καρποί χρησιμοποιούνται σαν αντιαιμορραγικό μέσο σε αιμορραγίες πνευμόνων, μήτρας, νεφρών και πληγές. Συνίσταται στις έγκυες. 
(Η χρήση της αγριοτριανταφυλλιάς αντενδείκνυται στην θρομβοφλεβίτιδα ή αν έχουμε προδιάθεση προς αυτή την ασθένεια)

Χρήση: 

Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια του τσαγιού για ένα φλιτζάνι νερό να σιγοβράσει (αφέψημα) για 7-10 λεπτά, το στραγγίζουμε και το πίνουμε.

Το ρόφημα το πίνουμε 2-3 φορές την ημέρα.

Ο Ευκάλυπτος είναι ισχυρό αντισηπτικό και μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά σε βακτηριδιακές και ιογενείς προσβολές. Ο ευκάλυπτος έχει αποσυμφορητικές, αποχρεμπτικές ιδιότητες.

Η επίδραση του ευκαλύπτου στο δέρμα είναι δροσιστική και αντιπυρετική. Είναι αντιφλεγμονώδες και καλός για εγκαύματα και επώδυνες αρθρώσεις.

Χρησιμοποιούνται τα φύλλα του και το αιθέριο έλαιο σαν ισχυρό αντισηπτικό.

Βοηθά στην αντιμετώπιση κρυολογημάτων, γρίπης, λοιμώξεων του λαιμού, ιγμορίτιδας και πονοκεφάλων, ανακουφίζει από τον δυνατό, ξηρό βήχα, μετριάζει τη δύσπνοια του άσθματος και της βρογχίτιδας απελευθερώνοντας τη βλέννα.

Ακόμη χρησιμοποιείται κατά του διαβήτη, των εντερικών παρασίτων και της πυόρροιας.

Εξωτερικα: Είναι αποτελεσματικός στη θεραπεία των καλόγερων, των σπυριών, των ψειρών της κεφαλής και του απλού έρπητα,με επιθέματα ή επαλείψεις. Έχει σημασία η σωστή αραίωση του ανάλογα με τη χρήση του.

Για κομπρέσες χρησιμοποιούμε 2 ml έλαιο σε 100 ml νερού. Τις τοποθετούμε σε φλεγμονές, επώδυνες αρθρώσεις και εγκαύματα.

Για γαργάρες διαλύουμε 5 σταγόνες από το αιθέριο έλαιο ή τσάι απο ευκαλυπτο σε ένα ποτήρι νερό. Αναμειγνύουμε καλά και κάνουμε γαργάρες για τις λοιμώξεις του λαιμού.

Χρήση: Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια του γλυκού σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό το μουλίαζουμε ( έγχυμα ) για 7-10 λεπτά, το στραγγίζουμε και το πίνουμε.

Το ρόφημα μπορούμε να το πιούμε εως και 2-3 φορές την ημέρα.

Πηγή: bachari.gr

Το ταραξάκο διεγείρει τη λειτουργία των νεφρών με ένα σημαντικό πλεονέκτημα: Η υπερλειτουργία των νεφρών προκαλεί με τη διούρηση την απώλεια καλίου από τον οργανισμό, με αποτέλεσμα την επιδείνωση καρδιαγγειακών προβλημάτων. Το ταραξάκο είναι μια από τις καλύτερες φυσικές πηγές καλίου.

(Taraxacum officinale) Είναι ένα από τα ισχυρότερα διουρητικά. Το ταραξάκο είναι ένα ιδανικά εξισορροπημένο διουρητικό, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια όταν χρειαζόμαστε διουρητική δράση, ακόμη και σε περιπτώσεις κατακράτησης υγρών λόγω καρδιακών προβλημάτων.

Σαν χολαγωγό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε φλεγμονή και συμφόρηση του ήπατος και της χοληδόχου κύστης, ενώ παραδοσιακά χρησιμοποιήθηκε για τον έλεγχο του διαβήτη.

Bοηθά στο μεταβολισμό των σακχάρων και των λιπών - γι’ αυτό και θα μπορούσε να βοηθήσει έναν υπέρβαρο με αυξημένη χοληστερίνη. Eπιπλέον, ρυθμίζει την όρεξη, συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία του ήπατος και έχει καταπραϋντική δράση.

Πικραλίδα (Ταραξάκο) χρησιμοποιείται επίσης για την απώλεια της όρεξης, στομαχικές διαταραχές, αέρια, πέτρες στη χολή, πόνος στις αρθρώσεις, μυϊκοί πόνοι, έκζεμα, και μώλωπες.

Χρησιμοποιείται επίσης ως καθαρτικό για την αύξηση της κινητικότητας του εντέρου.

Χρήση: Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια του του γλυκού σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό το μουλίαζουμε (έγχυμα) για 7-10 λεπτά, το στραγγίζουμε και το πίνουμε.

Το ρόφημα μπορούμε να το πιούμε 2-3 φορές την ημέρα.

Πηγή: bachari.gr

Το φυτό της τσουκνίδας περιέχει βιταμίνες A, C, E, Κ, B1, B2, B3 και Β5, σίδηρο και άλλα μέταλλα. Η υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C εξασφαλίζει αυξημένη απορρόφηση του σιδήρου, γι’ αυτό βοηθά στην αντιμετώπισης της σιδηροπενικής αναιμίας.

Η τσουκνίδα έχει επίσης διουρητικές και αντιρρευματικές ιδιότητες, ενώ τονώνει και την κυκλοφορία.

Καθαρίζει το ουρικό οξύ από τον οργανισμό και έτσι ανακουφίζουν την ποδάγρα και την αρθρίτιδα, ενώ με τις στυπτικές ιδιότητες που έχει σταματά τη αιμορραγία.

Η τσουκνίδα λόγω των στυπτικών ιδιοτήτων της μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της διόγκωσης των αιμορροΐδων.

Είναι πλούσια σε λιπαρά οξέα, αμινοξέα, μεταλλικά και φωσφορικά άλατα, ασβέστιο, φλαβονοειδή, σίδηρο, φυλλικό οξύ, θείο, κάλιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, χαλκό, χλώριο, πυρίτιο, νάτριο, σελήνιο, και ψευδάργυρο.

Περιέχει επίσης και πολλά φυτοχημικά στοιχεία όπως λυκοπένιο, β-καροτένιο, ιχνοστοιχεία, καφεϊκό οξύ, μηλικό οξύ, οξικό οξύ και βεταϊνη που εμποδίζουν την δημιουργία ελεύθερων ριζών που προκαλείται από βλάβη στα κύτταρα και το DNA.

Η τσουκνίδα, είναι ένα από τα καλύτερα φυσικά μέσα για την αντιμετώπιση των γυναικολογικών ασθενειών ή προβλημάτων (από την περίοδο μέχρι τις αιμορραγίες μετά τον τοκετό). Μόνο σε περιπτώσεις αδενωμάτων της μήτρας ΔΕΝ συνίσταται να παίρνονται σκευάσματα τσουκνίδας.

Το Πανεπιστήμιου του Maryland συνιστά να καταναλώνουμε ημερησίως 3 έως 4 κούπες αφέψημα τσουκνίδας για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, της αλλεργικής ρινίτιδας και του καλοήθους καρκίνου του προστάτη.

Η τσουκνίδα ως διουρητικό βοηθάει στην αποβολή των τοξινών, στην αντιμετώπιση της κατακράτησης των υγρών και βοηθάει σημαντικά στην απώλεια βάρους, και την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας. Είναι ένα πολύ ευεργετικό ρόφημα που δεν πρέπει να λείπει από καμία δίαιτα.

Η τσουκνίδα είναι πολύ ευεργετική σε όσες γυναίκες έχουν υπερβολική εμμηνόρροια. Μπορεί να βοηθήσει να ομαλοποιήσει την περίοδο και την ροή του αίματος. Το τσάι τσουκνίδας μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης.

Θηλασμός: Τσουκνίδα βοηθάει στην τόνωση της παραγωγής του μητρικού γάλακτος. Η τσουκνίδα θεωρείται γενικά ασφαλές να χρησιμοποιηθεί αμέσως μετά τον τοκετό, και μπορεί να συνεχιστεί για μια παρατεταμένη χρονική περίοδο.

Χρήση: Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια του του γλυκού σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό το μουλίαζουμε (έγχυμα) για 7-10 λεπτά, το στραγγίζουμε και το πίνουμε.

Το ρόφημα μπορούμε να το πιούμε 2-3 φορές την ημέρα.

Εφαρμογες: Το πλύσιμο των μαλλιών με έγχυμα τσουκνίδας αναζωογονεί τα μαλλιά, τα βοηθάει να μεγαλώσουν πιο γρήγορα και να αποκτήσουν περισσότερο όγκο και δύναμη.

Προέλευση Σερβία

Πηγή: bachari.gr

Το φασκόμηλο είναι το κλασσικό ίαμα για φλεγμονές του στόματος, του λαιμού και των αμυγδαλών, αφού τα πτητικά του έλαια καταπραΰνουν τις βλεννογόνους μεμβράνες.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί εσωτερικά αλλά και με τη μορφή στοματοπλύματος, για τη φλεγμονή και την αιμορραγία των ούλων (ουλίτιδα), της γλώσσας (γλωσσίτιδα) ή τη γενικευμένη φλεγμονή του στόματος (στοματίτιδα).

Είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό για τα στοματικά έλκη (άφθες). Σαν γαργάρες, βοηθά στη θεραπεία της λαρυγγίτιδας, της φαρυγγίτιδας, της αμυγδαλίτιδας και του περιαμυγδαλικού αποστήματος.

Χρησιμοποιείται για τη δυσπεψία.

Μειώνει την εφίδρωση όταν λαμβάνεται εσωτερικά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μειώσει την παραγωγή μητρικού γάλακτος. Σαν κομπρέσα προάγει την επούλωση των τραυμάτων.

Το φασκόμηλο εκτός του ότι συμβάλλει στην απώλεια κιλών, ενεργοποιώντας το μεταβολισμό, είναι γευστικό, αρωματικό και βοηθά στην αποβολή των περιττών υγρών από το σώμα.

Στην πλούσια γκάμα των εφαρμογών του συμπεριλαμβάνονται παθήσεις όπως λαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα, βρογχίτιδα (μαλακτική, αποχρεμπτική και αντιμικροβιακή δράση), διάρροια, γαστρεντερίτιδα, δυσεντερία (στυπτική και αντισηπτική δράση), δυσμηνόρροια, λευκόρροια, υπόταση, διαβήτης, αρθρίτιδα. Επίσης προάγει την πέψη και παρεμποδίζει το σχηματισμό αερίων (άφυσο, χωνευτικό), είναι διουρητικό και καθαρτικό, αντισηπτικό (για άφθες και κακοσμία του στόματος), αντικαρκινικό.

Το φασκόμηλο είναι πολύ αποτελεσματικό και σε νευροπάθειες μεταξύ αυτών και σε κατάθλιψη, νευρική ατονία, δυσμηνορροιακές και μετεμμηνοπαυσιακές μεταπτώσεις διάθεσης.

∆εν πρέπει να χρησιμοποιείται σε μητέρες που θηλάζουν και σε μικρά παιδιά (υψηλά περιεχόμενα κετονών), ούτε επίσης σε εγκύους γυναίκες

Το φασκόμηλο ήταν γνωστό και στην αρχαιότητα και το αναφέρουν ο Διοσκορίδης, ο Αέτιος, ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός, οι οποίοι το εκθείαζαν ιδιαιτέρως καθώς το χρησιμοποιούσαν στα δαγκώματα των φιδιών αλλά και γενικά ως τονωτικό του μυαλού και του σώματος.Τα φρέσκα φύλλα του φασκόμηλου αν τα τρίψουμε σε περιοχές με τσιμπήματα εντόμων τότε το πρήξιμο υποχωρεί.

Οι γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα υποδεχόταν τους άνδρες από τον πόλεμο με ένα ρόφημα από φασκόμηλο για να «διεγείρουν» τη γονιμότητα. Ο Διοσκουρίδης το συνιστούσε για τις αιμορραγίες και για την άτακτη περίοδο.

Οι Κινέζοι το ονομάζουν ελληνικό βλαστάρι και το θεωρούν καλύτερο από το τσάι οι οποίοι εδώ και αιώνες έχουν αναπτύξει ένα μοναδικό σύστημα παραδοσιακής ιατρικής βασιζόμενης στα βότανα τον Μεσαίωνα αντάλλασσαν την τριπλάσια ποσότητα της καλύτερης ποιότητας τσαγιού με μια μικρή ποσότητα φασκόμηλου.

Οι Γάλλοι το ονομάζουν ελληνικό τσάι και το χρησιμοποιούν όπως και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι όχι μόνο για φαρμακευτικούς αλλά και για μαγειρικούς σκοπούς.

Ο Καρλομάγνος βοήθησε σημαντικά στη διάδοσή του, ενώ ο γιος του συμπεριέλαβε το φασκόμηλο σε ένα διάταγμα στο οποίο αναφέρονται τα φυτά που έπρεπε να καλλιεργούνται στα βασιλικά κτήματα.

Αναφέρεται ότι στην μεγάλη επιδημία πανούκλας που ξέσπασε στην Τουλούζη το 1630, κάποιοι κλέφτες λεηλατούσαν τα πτώματα χωρίς να κολλήσουν οι ίδιοι. Στη δίκη που ακολούθησε, αντάλλαξαν της ζωές τους με το μυστικό της ανοσοποίησης τους, το οποίο ήταν μια αλοιφή που παρασκεύασαν από φασκόμηλο, θυμάρι, λεβάντα και δεντρολίβανο.

Είναι ιδιαίτερα τονωτικό λόγω της τανίνης που περιέχει. Βοηθά στην ατονία του στομάχου, στην βελτίωση της μνήμης, στο κρυολόγημα, και στην μείωση της έντονης εφίδρωσης.

Χρήση: Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια του του γλυκού σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό το μουλίαζουμε (έγχυμα) για 7-10 λεπτά, το στραγγίζουμε και το πίνουμε.

Το ρόφημα μπορούμε να το πιούμε 1-2 φορές την ημέρα.

Εξωτερικά, το φασκόμηλο βοηθά επουλωτικά και αντισηπτικά σε πληγές, ανακουφίζει και προλαμβάνει τα αρθριτικά προκαλώντας τοπική υπεραιμία.

Εφαρμογες: Ηδύποτο με φασκόμηλο (παρασκευάζεται με 30 γρ φύλλα που τα αφήνουμε 8 μέρες σε 500 γρ. ρακί η οινόπνευμα

Πηγή: bachari.gr

Τα αποξηραμένα φύλλα του έχουν ένα άρωμα που μοιάζει με του γλυκάνισου και έντονη γλύκα αρωματική ίσως και λίγο πικάντικη γεύση. Ο βασιλικός στη μαγειρική χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό σαλτσών, κρεάτων και ψαριών καθώς και στις σούπες και τις σάλτσες. Συνδυάζεται ωραία με σκόρδο, δεντρολίβανο, φασκόμηλο και ωμό λάδι.

Το φυτό περιέχει αιθέριο έλαιο το οποίο παραλαμβάνεται κατόπιν απόσταξης και χρησιμοποιείται σε καρυκεύματα αλλά και στην αρωματοποιία.

Ιδιότητες: Βοηθάει στην γαλακτοφορία, διαθέτει και ευεργετικές ιδιότητες για τον άνθρωπο αφού καταπραΰνει κοιλιακούς πόνους και τονώνει τη μνήμη. Σημαντική είναι και η χρήση του ως εντομοαπωθητικό. Κυρίως δρα ως αντικαταθλιπτικό, αντισηπτικό, διεγείρει τον φλοιό των επινεφριδίων, αντιεμετικό, τονωτικό, αντιπυρετικό, αποχρεμπτικό και καταπραΰνει την φαγούρα. Καλό είναι επίσης για τις ημικρανίες, τις ζαλάδες, τα αέρια και τον πονοκέφαλο.

Η ονομασία του καρυκεύματος κουρκουμάς (φυτό curcuma longa) ή turmeric στα αγγλικά, προέρχεται από την αραβική λέξη kurkum που σημαίνει σαφράν - κρόκος.
Στην μαγειρική χρησιμοποιείται συχνά σε φαγητά όπως πιάτα με ρύζι, κοτόπουλο , όσπρια για να αρωματίζει αλλά και για να προσφέρει χρώμα στα πιάτα.

Η γεύση του κουρκουμά είναι κάπως έντονη,  μοιάζει με τη γεύση του τζίντζερ και δίνει χρώμα στη μουστάρδα.

Ιδιότητες:

Αναφέρεται συχνά ότι είναι ένα από τα πιο ισχυρά αντιφλεγμονώδη καθώς το συστατικό του που είναι η κουρκουμίνη συνδέεται με ανάλογη δράση της κορτιζόνης.
Οι κύριες θεραπευτικές του ιδιότητες είναι ότι μειώνει τη χοληστερίνη, τα επίπεδα ζαχάρου ενισχύοντας την άμυνα του οργανισμού.

Η κουρκούμη, είναι μία αντιοξειδωτική ουσία που παράγεται από τη ρίζα του φυτού και έχει συνδεθεί με την πρόληψη του διαβήτη, την προστασία ενάντια στη νόσο του Αλτσχάιμερ, την ανακούφιση από τα αρθριτικά και την επιβράδυνση της ηπατικής βλάβης που οδηγεί σε κίρρωση του ήπατος.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, η κουρκούμη φαίνεται ότι έχει και αντικαρκινικές ιδιότητες. Η χρήση του κουρκουμά αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και από γυναίκες με μητρορραγία.

Προέλευση Ινδία

Προφέρεται και μουλουχία (molokhiya), ενώ λέγεται επίσης “αιγυπτιακό σπανάκι” ή “ λαχανικό για βασιλιάδες”. Κατά τη διάρκεια του 6000 π.Χ., ένας άρρωστος Αιγύπτιος βασιλιάς ζήτησε ένα μπολ με ζεστή σούπα, και το βρήκε νόστιμο. Μετά την λήψη της ζεστής  σούπας κάθε μέρα η ασθένεια του βασιλιά είχε επουλωθεί. Η  Κλεοπάτρα απολάμβανε την ίδια σούπα αρκετά συχνά. 

Μπορείτε να βρήτε την μολοχία σε μια ποικιλία από διαφορετικούς τρόπους, μεταξύ άλλων σε σαλάτες, σούπες, κάρυ, γαρνιτούρες, μπαχαρικά, ή αρωματικούς παράγοντες. Ωστόσο, η ευελιξία της δεν είναι ο μόνος λόγος για τη δημοτικότητά του. Υπάρχουν περισσότερα από 30 βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία a, καθώς και ορισμένες οργανικές ενώσεις οι οποίες συμβάλλουν σημαντικά στην υγεία του ανθρώπου.

Βοηθάει το αμυντικό σύστημα για την πρόληψη του καρκίνου, στην οστεοπόρωση, στην κούραση, υπέρταση και αναιμία. Επίσης, με τις άφθονες διαλυτές διαιτητικές ίνες που περιέχει, βοηθάει στην υπερχοληστεριναιμία, την παχυσαρκία, το διαβήτη, τη δυσκοιλιότητα, τον καρκίνο του εντέρου και άλλες παθήσεις της σύγχρονης δίαιτας.

Ιδιότητεςς: Αρτηριακή πίεση - Κυκλοφορικό - Πέψη - Υγεία της Καρδιάς - Απνοία - Ανοσοποιητικό Σύστημα - Ανάπτυξη και Υγεία των οστών - Αντι-φλεγμονώδες

Μερικά από τα πιο εξέχοντα θρεπτικά συστατικά της μολοχίας ειναι οτι περιλαμβάνει φυτικές ίνες, κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο, σελήνιο και, καθώς και βιταμίνη C, βιταμίνη Ε, βιταμίνη Κ, βιταμίνη Β6, βιταμίνη Α, και νιασίνη. Περιέχει επίσης ορισμένες καροτένιο και αντιοξειδωτικά στοιχεία, κάνοντας μια καλά στρογγυλεμένη και άκρως ωφέλιμη προσθήκη στη διατροφή σας.